خصوصیات روان‌سنجی مقیاس تجربه اوج فراشناختی بر اساس نظریه‌های کلاسیک و سؤال- پاسخ

هدف پژوهش حاضر بررسی خصوصیات روان‌سنجی مقیاس تجربه اوج فراشناختی بر اساس نظریه‌های کلاسیک و سؤال- پاسخ بود.به این منظور 296 نفر از دانشجویان دانشگاه سمنان به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های تجربه اوج فراشناختی، فراشناخت (MCQ-30) و فراشناخت و فراهیجان مثبت پاسخ دادند. تحلیل عاملی تأییدی، همبستگی سؤال- نمره کل و تحلیل اعتبار برای بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس اجرا شد. همچنین از مدل پاسخ مدرج سیم‌جیما برای برازندگی داده‌ها و تحلیل استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد این مقیاس از دو عامل اشباع شده و از شاخص‌های برازش مناسبی برخوردار است. همچنین تجربه اوج فراشناختی با فراشناخت (15/0) و فراشناخت و فراهیجان مثبت (36/0) رابطه معنی‌داری داشت. اعتبار مقیاس تجربه اوج فراشناختی با استفاده از روش همسانی درونی و با بهره‌گیری از ضریب آلفای کرونباخ برای عامل اعتقاد به موفقیت ناشی از تجربه اوج 749/0 و اعتماد به توانایی خودنظم‌دهی تجربه اوج 692/0 به دست آمد. داده‌های پاسخ سؤال‌ها با مدل سیم‌جیما برازندگی مناسبی داشت و تابع آگاهی آزمون در دامنه 3- تا 1+ پیوستار ویژگی بود.نتایج نشان داد مقیاس تجربه اوج فراشناختی از خصوصیات روان‌سنجی قابل قبولی در جامعه دانشجویان ایرانی برخوردار بوده و پژوهشگران می‌توانند از این ابزار در پژوهش‌های علمی خود استفاده کنند.